W poprzednim artykule dowiedzieliśmy się jak prawidłowo rozwija się niemowlę do 6 miesiąca życia i co może zaniepokoić rodziców w rozwoju malucha
Teraz przyszedł czas na starsze dzieci, które często w sposób pieszczotliwy nazywamy pełzakami i czworaczkami.
Oto słów kilka o prawidłowym rozwoju maluszków między 7 a 12 miesiącem życia, a także wskazówki co powinno zaniepokoić rodziców i powinni udać się z maluchem na konsultację fizjoterapeutyczną.
VII miesiąc życia
W tym wieku dziecko powinno swobodnie i w sposób kontrolowany zmieniać pozycję z pleców na brzuch i odwrotnie, co może przysporzyć rodzicom wiele utrudnień w ubieraniu a także podczas zmiany pieluchy.
Maluch w tym wieku chętniej przebywa na brzuchu i rozpoczyna pierwsze próby przemieszczania się w przód, co nazywamy pełzaniem. Oczywiście nie wszystkie dzieci będą pełzać jednak jest do doskonały sposób na samodzielne przemieszczanie się i poczucie sprawczości
w otaczającej przestrzeni. Pełzanie polega na naprzemiennym odpychaniu się kończyną dolną oraz odepchnięciem łokciem co przypomina po prostu czołganie. W siódmym miesiącu dziecko nadal doskonali wysoki podpór na dłoniach, a także w pozycji czworaczej przenosi ciężar ciała na ręce co przypomina bujanie w przód. Leżąc na brzuchu maluch pivotuje, co znaczy że obraca się wokół osi pępka, a także coraz chętniej przebywa w pozycji leżenia na boku w podporze na przedramieniu. Często można zaobserwować zabawę podczas wyżej wymienionej pozycji. No i coś na co rodzice czekają od urodzenia- posadzone dziecko utrzyma równowagę bez podporu o podłoże jednak pamiętajmy aby nie sadzać malucha zanim sam nie usiądzie. To co powinno zaniepokoić rodziców to asymetryczne pełzanie czyli brak naprzemienności, brak chęci do spędzania aktywności w pozycji na brzuchu, asymetryczne pivoty, brak chęci do zmiany pozycji z pleców na brzuch i odwrotnie.
VIII miesiąc życia
W tym miesiącu oczekujemy od maluszka dobrego stabilnego podporu na dłoniach z wyprostowanymi łokciami , z wysoko uniesionym brzuszkiem nad podłożem oraz prób przemieszczania się w pozycji czworaczej.
Oczywiście nie wszystkie dzieci przemieszczają się czworakując jednak jest to dobre ćwiczenie naprzemienności, a co za tym idzie koordynacji ruchowej. W tym wieku maluch przyjmuje pozycję siedzącą przechodząc do niej z czworaków i potrafi utrzymać równowagę siedząc bez podporu, a także wykorzystuje tą pozycję do zabawy. Maluch coraz bardziej zainteresowany otoczeniem chętnie będzie poszukiwał możliwości do przyjęcia pozycji wyższej jaką jest pozycja klęku na kolanach. Oczywiście pozwalamy maluchowi na zdobywanie nowych doświadczeń i zachęcamy do zabawy np. przy niskim stoliku lub przy kanapie. Jest to doskonałe ćwiczenie dla mięśni brzucha. Nieprawidłowościami w tym miesiącu jest asymetria podczas przemieszczania się, brak chęci przyjmowania pozycji siedzącej, a także niemożność jej utrzymania, asymetryczna pozycja siedząca, siad w literę W, siad z miednicą ustawioną w tyłopochyleniu (nadmierne garbienie się). Niepokojące są również podpory na ugiętych łokciach lub zaciśnięte piąstki, a także brak chęci i motywacji do przemieszczania się i zabawy.
IX miesiąc życia
Jest to miesiąc, w którym oczekujemy od malucha stabilnego siadu bez podparcia, a także samodzielnego przechodzenia do tej pozycji.
Jest to bardzo istotna umiejętność, na którą maluch ma czas końca dziewiątego miesiąca co jest taką granicą wieku siadania. Oczywiście jeśli dziecko nie siada w 9 miesiącu nie oznacza to zaburzeń jednak w takim przypadku warto udać się do specjalisty na konsultację rozwojową malucha. Dziewiąty miesiąc jest również istotny ze względu na pojawienie nowej umiejętności jaką jest pionizacja czyli nic innego jak wstawanie. Najczęściej odbywa się to przy jakimś podwyższeniu jakim jest mebel. Maluch zazwyczaj rozpoczyna pionizację za pomocą podciągnięcia rączkami, jednak z czasem nabywa umiejętność wstawania z klęku jednonóż. To co powinno zaniepokoić rodziców w tym czasie to nieumiejętność siadania a także utrzymania tej pozycji, niechęć do zabawy w pozycji siedzącej przez ręce, które muszą się podpierać aby utrzymać pozycję, brak umiejętności i chęci do przemieszczania się i zabawy, brak motywacji do zdobywania wyższych pozycji jaką jest stanie, asymetryczne wstawanie- zawsze na jedną tą samą nogę wykroczną.
X miesiąc życia
Dziesiąty miesiąc jest to miesiąc dominacji wstawania, a także przebywania w pozycji stojącej.
Można powiedzieć że najciekawszym zajęciem dla takiego malucha jest wstawanie i siadanie non stop. Nie chce już przebywać leżąc czy siedząc, co może przysporzyć rodzicom wiele trudności w czynnościach pielęgnacyjnych. Stojąc poznaje możliwości swoich stóp dlatego nie ma nic nieprawidłowego, że maluch stoi na palcach czy piętach, jednak należy zwrócić uwagę czy prezentuje tylko jedyny sposób podparcia ,co może świadczyć o zaburzeniu. W tym miesiącu maluch zdobywa umiejętność chodzenia w bok trzymając się rączką mebla. Pamiętajmy aby nie prowadzać malucha za ręce aby chodził do przodu, gdyż jest na to zbyt wcześnie, natomiast zachęcajmy do chodzenia krokiem odstawno- dostawnym w bok, co wpływa korzystnie na prawidłowe kształtowanie łuków stopy. Nieprawidłowościami w tym miesiącu jest niemożność utrzymania pozycji siedzącej i brak chęci zabawy w tej pozycji, brak przyjmowania pozycji wyższych takich jak siad i pozycja stojąca. Asymetryczne wstawanie, wstawanie i utrzymanie pozycji na palcach bez kontaktu pięty z podłożem, a także sztywność nóg, co uniemożliwia swobodne siadanie z pozycji stojącej.
XI miesiąc
Jest miesiącem dalszego doskonalenia zdobytych umiejętności takich jak siadanie wstawanie, a także chodzenie do boku.
Maluch wstając przy meblu coraz częściej podejmuje próby oderwania raczek od mebla utrzymując tym samym cały ciężar ciała na stopach, czyli nabywa zdolność samodzielnego stania. Zachęcamy do tego malucha aby kolejnym krokiem było stawianie pierwszych kroków
i samodzielne chodzenie. Samodzielne stanie najczęściej odbywa się na szeroko rozstawionych lekko ugiętych nogach, a ręce są ustawione w bok dla równowagi i utrzymania pozycji. Kiedy maluch osiągnie stabilną i skoordynowaną pozycję stojącą już tylko chęci i motywacja dzielą go od samodzielnego chodzenia. To co powinno zaniepokoić rodziców malucha w tym wieku to brak chęci do przyjmowania pozycji stojącej, stanie malucha tylko na palcach, niemożność przemieszania się do boku, a także brak potrzeby przemieszania się w niższych pozycjach takich jak czworaki.
XII miesiąc
Jest to czas zdobywania umiejętności samodzielnego chodu .
Pamiętajmy jednak że same umiejętności i gotowość nie wystarcza aby dziecko zaczęło chodzić. Bardzo ważne jest również poczucie bezpieczeństwa w pozycji stojącej więc zachęcajmy malucha do wstawania i podejmowania prób samodzielnego zrobienia pierwszych kroków. Bardzo istotne jest również powstrzymanie się od prowadzania dziecka za ręce szczególnie uniesionych nad głową dziecka- jest to nieprawidłowy wzorzec, który nie przyspieszy umiejętności samodzielnych kroków. Zdecydowaniem lepszym rozwiązaniem będzie pchacz w postaci krzesła czy pudła z zabawkami, aby maluch mógł chodzić i tym samym pchać. Coś co powinno zaniepokoić rodziców to brak chęci do wstawania i podejmowania prób samodzielnego przemieszczania się, chód na palcach i nadmierna koślawość pięt, a także asymetryczne obciążanie jednej nóżki.