Fizjoterapia Dziecięca Łódź
FIZJOTERAPIA DZIECIĘCA - ŁÓDŹ
Fizjoterapia dziecięca zajmuje się diagnostyką i terapią dzieci w wieku rozwojowym od 0 do 18 roku życia. Do największej dynamiki rozwoju dziecka dochodzi do 7 roku życia. W tym czasie zachodzi w nim do wielu zmian w układzie szkieletowo-mięśniowym oraz w układzie nerwowym. Fizjoterapeuta dziecięcy zajmuje się wspieraniem rozwoju ruchowego dzieci na wszystkich etapach rozwoju. Sprawdza, czy ten rozwój jest zaburzony i w jakim zakresie, a następnie zaproponuje odpowiedni rodzaj interwencji.
Z jakimi problemami rodzic może zgłosić się z dzieckiem do fizjoterapeuty dziecięcego:
- z uszkodzeniami centralnego układu nerwowego (mózgowe porażenia dziecięce, rozszczep kręgosłupa, choroby nerwowo-mięśniowe),
- z noworodkiem urodzonym przedwcześnie
- z wadami genetycznymi
- z chorobami metabolicznymi
- z kręczem szyi
- z asymetrią ułożeniową
- z wadami postawy
FIZJOTERAPEUCI DZIECIĘCY - ŁÓDŹ
Nasz personel
Martyna Ocimek
TERAPIA WAD POSTAWY
Wady postawy u dzieci to nie tylko problem z utrzymaniem prawidłowej pozycji ciała. Nieprawidłowe ułożenie poszczególnych elementów ciała może wpływać na funkcjonowanie całego organizmu, wliczając w to pracę płuc lub układu krwionośnego. Dlatego tak ważne jest, aby właściwą terapię wad postawy zastosować jak najszybciej. Z jakimi problemami możesz zgłosić się do fizjoterapeuty ze swoim dzieckiem?
Wady kręgosłupa:
- plecy wklęsłe, okrągłe, płaskie, wklęsło-okrągłe
- skoliozy
Wady klatki piersiowej
- klatka piersiowa kurza
- klatka piersiowa lejkowata
Wady kolan:
- kolana szpotawe
- kolana koślawe
Wady stóp:
- płaskostopie
- stopa płasko-koślawa
- stopa końsko-szpotawa
W terapii wad postawy wykorzystujemy indywidualnie dobrane ćwiczenia, szereg technik terapii manualnej oraz metody dodatkowe takie jak kinesiotaping.
TERAPIA NDT-Bobath
Celem w metodzie NDT-Bobath jest wywołanie samodzielnej reakcji dziecka w odpowiedzi na zastosowane wspomaganie terapeuty. Terapeuta jest tylko przewodnikiem małego dziecka w terapii.
W jakich schorzeniach stosuje się terapię NDT-Bobath?
- w asymetrii,
- przy problemach z dystrybucją napięcia (obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe),
- w zaburzeniach rozwoju psychoruchowego
- w uszkodzeniach splotów nerwowych,
- w przebiegu chorób nerwowo–mięśniowych typu SMA,
- w wadach rozwojowych,
- w zaburzeń koordynacji,
- w przebiegu mózgowego porażenia dziecięcego (hemiplegia, diplegia, tetraplegia).
Zobacz również: Metody terapii małego pacjenta
INSTRUKTAŻ PIELĘGNACYJNY
Prawidłowo wykonywana pielęgnacja niemowlęcia może wspomóc rozwój ruchowy dziecka w sposób naturalny. W rehabilitacji niemowląt, instruktaż prawidłowej pielęgnacji zwanej handling, jest nieodłącznym elementem terapii NDT Bobath.
Terapeuta instruuje rodziców w jaki sposób podnosić niemowlę i jaki sposób noszenia dziecka zastosować, by był on bezpieczny i zdrowy.
Podpowiada jak pielęgnować małe dziecko, aby nie zaburzać jego naturalnego rozwoju psychoruchowego. Uczy jak prawidłowo ubierać i rozbierać z ubranka bobasa oraz jak dobierać zabawki do wieku niemowlęcia.
OPÓŹNIONY ROZWÓJ PSYCHORUCHOWY
Prawidłowy rozwój psychoruchowy to stały i ciągły proces, w którym obserwuje się wzajemny wpływ i splatanie się wcześniej poznanych umiejętności. Polega on na stopniowym uczeniu się coraz to bardziej skomplikowanych czynności ruchowych.
Dynamika rozwoju psychoruchowego jest niejednolita i obserwuje się okresy przyspieszenia (tzw. skoki rozwojowe) i zwolnienia. Pojawienie się nowych umiejętności ruchowych w pierwszym roku życia jest wskaźnikiem rozwoju układu nerwowego.
Objawy zaburzonego rozwoju psychoruchowego można dostrzec już w pierwszych miesiącach życia dziecka, jednakże mogą być niedostrzegalne podczas rutynowego badania lekarskiego i obserwacji.
Jakie objawy powinny zaniepokoić rodzica:
- asymetryczne ułożenie głowy, szyi, tułowia i kończyn
- problemy z wodzeniem wzrokiem za zabawką oraz
- brak skupiania wzroku
- brak koordynacji wzrokowo-ruchowej
- asymetria w rozłożeniu ciężaru ciała
- obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe
- Brak kontroli głowy oraz jej ciągłe odchylanie
- usztywnianie i unoszenie barków
- zwiększone napięcie warg i języka
- ciągle zaciśnięte piąstki